Soms loopt het in eerste instantie niet zoals je eigenlijk graag zou willen. Caprice is als pup verhuisd naar Zuid-Frankrijk, maar de eigenaar was toch niet geheel tevreden met haar. Ontzettend jammer natuurlijk, voor beide partijen uiteraard. Maar je neemt je verantwoordelijkheid als fokker en haalt het hondje terug. Dus eind vorig jaar is Caprice weer bij ons komen wonen.

Het was in het begin weer even wennen aan elkaar, maar na de trainingen in Servië, waar ze samen met haar zus heel erg veel patrijzen gevonden en voorgestaan heeft, begon het allemaal wat vorm te krijgen. De quête werd steeds beter en we raakten steeds meer gecharmeerd van haar stijl. Uiteraard hebben we dus besloten om haar te houden en niet verder naar een nieuwe eigenaar te zoeken.

De volgende stap is dan uiteraard naar Frankrijk afreizen om haar voor te brengen op de TAN en haar te laten confirmeren. De TAN is een aanlegproef waarbij de quête en de stijl beoordeeld worden en de hond moet ook laten zien dat hij wild kan vinden en voor kan staan en mag uiteraard niet schotschuw zijn. Gelukkig was dit geen enkel probleem voor Caprice. Ze liep een heel mooi parcours en kwam op overtuigende wijze bij het wild, geheel in de stijl van het ras. Dus de TAN was in de pocket. 

Aansluitend is ze door de rasspecialist James Henoque beoordeeld op exterieur. Hierbij wordt gekeken of de hond voldoet aan de rasstandaard. In Frankrijk is dit noodzakelijk om een definitieve stamboom te kunnen krijgen. Voor ons niet noodzakelijk, onze honden krijgen bij geboorte tenslotte al een definitieve stamboom, maar ik vind het voor onze fokkerij toch altijd wel belangrijk om een rasspecialist te laten kijken of de honden voldoen aan de Franse eisen. En ook dit was geen enkel probleem. 

Caprice is nu in het bezit van een mooi document waarop staat dat ze de TAN behaald heeft en ze mag "confirmé" achter haar naam zetten.